|
|
مشخصات :
|
عصبشناسی یا نورولوژی (به انگلیسی: neurology) دانش مطالعه ساختار، کارکرد و بیماریهای دستگاه عصبی جانداران است. موضوع عصبشناسی بررسی دستگاه عصبی جانداران در سطوح گوناگون از سلولی و مولکولی تا آناتومی، علوم رفتاری، و آسیبشناسی پزشکی است. واژه عصبشناسی برگردان واژه انگلیسی Neurology (نورولوژی) است ولی موارد بهکارگیری این واژه در فارسی و انگلیسی متفاوت است. عصبشناسی در فارسی برابر واژه Neuroscience انگلیسی است. به جای واژه عصبشناسی از اصطلاح علوم عصبی نیز بهرهگیری میشود.
زیرشاخههای عصبشناسی این دانش یکی از زیر شاخههای زیستشناسی است و از علوم پایه پزشکی به شمار میآید. عصبشناسی خود به زیرشاخههایی تقسیم میشود که بیشتر آنها در فارسی نام استانداردی ندارند:
عصبشناسی بالینی یا همان نورولوژی (Neurology): شاخهای از دانش پزشکی است که به بیماریهای عصبی و روش درمان دارویی آنها میپردازد. عصبشناسی رفتاری (Neurobehvior): به بررسی فرایندهای عصبی منجر به رفتارهای گوناگون در موجود زنده میپردازد. روانشناسی عصبی (Neuropsychology): ترکیبی از دانش روانشناسی و عصبشناسی است که با تکیه بر فرایندهای عصبی به دنبال پاسخ پرسشهای دانش روانشناسی میگردد. آناتومی عصبی (Neuroanatomy): بررسی ماکروسکوپی شکل اندامهای عصبی همانند مغز و نخاع را بر دوش دارد. عصبشناسی شناختی(Neurocognition): شناخت یا cognition رویکردی در دانش روانشناسی است و عصبشناسی شناختی به مسایل این رویکرد از دریچه فرایندهای عصبی مینگرد. فیزیولوژی عصبی (Neurophysiology): به چگونگی عملکرد سیستمهای عصبی میپردازد. آسیبشناسی عصبی (Neuropathology)
|
|
|
|
|
|
|