تأثیر درمانی مغناطیس از زمان هیپوکرات در طب باستانی شناخته شده و کاربرد داشته است. میدان های مغناطیسی در زندگی انسان نقش مهمی دارند و این نقش زمانی قابل درک است که بدانیم زمین خود یک مغناطیس بزرگ می باشد.
با عبور جریان از یک سیستمدر اطراف آن میدان مغناطیسی تشکیل می شود. این میدان به شکل دایره است و شدت آن قابل اندازه گیری می باشد. در واقع چگالی شدت میدان مغناطیسی از خطوط نیروی مغناطیسی در اطراف و مرکز سیستم یا بوبین ایجاد می شود که آن را با واحد Gauss یا Tesla اندازه می گیرند.

استفاده از مگنت تراپی از قرن 17 در دنیا مورد توجه و مطالعه بوده است. این شیوه درمانی بر این اساس استوار است که همه چیز در ماهیت الکتریکی هستند. با توجه به اینکه غشای سلول و تمام عناصر داخل سلول دارای بار الکتریکی و مغناطیسی هستند. بدن انسان از تعداد زیادی سلول تشکیل شده است که فعالیت الکتریکی دارند. این سلول ها پتانسیل پایه دارند که برای متابولیسم زمان سلولی لازم است.
در واقع می توان پروتوپلاسم (محتویات داخل سلولها) را به عنوان یک سیستم ژنراتور در نظر گرفت که شارژ الکتریکی بدن را تعیین می کند و کاهش این انرژی الکتریکی باعث ضعف مغناطیسی بدن و فقدان آن باعث مرگ می شود.

پتانسیل استراحت سلولی متناسب با تبادل یونی غشای سلول است. پتانسیل پایه در سلولهای بیمار یا آسیب دیده تغییر می یابد. میدان مغناطیسی با نفوذ به سلول هانفوذ پذیری غشاء سلولی را بهسازی و تبادل یونی در سلول را تسهیل و مصرف اکسیژن را افزایش می دهد.
میدان مغناطیسی به همه سلول ها در هر عمقی از بدن بصورت همزمان نفوذ می نماید. بنابراین با این روش امکان درمان مؤثر پاتولوژی های عمقی که با روش های دیگر بطور مستقیم امکانپذیر نبود میسر می شود.



میدان های مغناطیسی پالسی PMF (Pulsed Magnetic Field)

اگر چه استفاده از مغناطیس درمانی از گذشته مورد توجه بوده است ولی بیشترین اثرات درمانی امروزه با پیشرفت تکنولوژی و امکان ایجاد میدان های پالسی قوی با فرکانس پائین دیده می شود. در فرکانس حدود 5Hz انقباض عروق (Vasoconstriction) و در فرکانس 10Hz انبساط عروقی(Vasodilatation) دیده می شود.

سلولها در فرکانس 200-100 Hz بیشترین پاسخ درمانی را نشان می دهند. این پاسخ از فرکانس 50Hz شروع شده و برای تکمیل پروسۀ درمان بهتر است کم کم 25 پالس در ثانیه اضافه شود تا به محدودۀ 200-100 Hz برسد. میدان پالسی باعث افزایش ساخت استخوان و جلوگیری از کاهش توده یا تراکم استخوان می شود.

اثرات کلی مگنت تراپی:

اثرات التیامی یا بازسازی در بافت های استخوان و پریوست
اثر ضد التهاب:
اثر ضد التهاب این روش در مطالعات بر روی استئومیلیت باکتریال مزمن و حاد و نیز التهابات استریل رومائید و نیز آرتروز(استئو آرتریت) ثابت شده است.

اثرات ضد درد:
اثر مگنت در شرایط دردناک التهابی یا تخریبی مثل آرتروز ثابت شده است و همچنین آزمایشات اثر متقابل آن را با آندروفین ها نشان می دهد. مزیت دیگر تأثیر بر سندرمهای دردهای انتشاری مانند سیاتیک است که برای درمان استفاده توأم از مگنتوتراپی و لیزرتراپی توصیه میشود.

اتساع عروق (وازودیلاتاسیون) و افزایش خون رسانی و اکسیژن رسانی به بافتها
در این مکانیسم افزایش اکسیژن بافتی تا 200 % در ناحیه پالس دیده شده و شستشوی محصولات متابولیکی از سلول ها ازدیاد پیدا می کند. در واقع این مکانیسم در هر پروسه ای از ترمیم اساس بهبودی است.

اثرات ضد اِدم:
معمولاً بعد از جلسه دوم درمان دیده می شود. اگر منشاء اِدم بدخیمی یا متاستاز به غدد لنفاوی باشد از این روش نمی توان استفاده کرد.

اثرات بازسازی بافتی در بافت نرم و بافت عصبی (Neural Regeneration)
اثر شل کنندگی در گرفتگی عضلات با منشاء ستون فقرات و گرفتگی عضلات بعلت تجمع فرآورده های اسیدی ناشی از سوخت و ساز بدن که باعث درد می شود مؤثر است.
در مگنتو تراپی از سه میدان مثبت منفی و پالسی استفاده می شود.
مگنتوتراپی یک روش درمانی بی خطر و غیر تهاجمی است که مورد منع خاصی ندارد و کنتراندکسیون های آن همان موارد منع فیزیوتراپی است.